KC Piolo break up : transcript of that interview with the Buzz!

Truth to tell, I wasn’t able to watch the Buzz yesterday because of the weekend market. Thank God, excerpts of the interview were readily posted on the internet. And just when I was enjoying the online replay, my internet connection at home became slow. It’s good that a friend forwarded me this transcript of KC’s much talked about interview with Boy Abunda in The Buzz. Read on: :)

Boy Abunda: Kristina (KC), this is not going to be easy para sa iyo, para sa amin. But we have to start this conversation somewhere.Umpisahan natin doon sa October 21 of last year, noong naging officially kayo ni Piolo Pascual. What was it like? Take me back to October 21.

KC Concepcion: “Actually, simula nung 18 ako, tri-ny na niya akong ligawan. But then in the the last three years talaga, since bumalik ako from abroad, siya yung unang bumungad sa akin—siya at saka yung barkada niya yung una kong nakilala.

Two years kasi ako Tito niligawan ni PJ [Piolo's nickname] — on and off.

So, talagang sa loob-loob ko, sabi ko, sabi nila, ‘Kailangan mo talagang kilalanin yung tao muna.’ So, yun yung ginawa ko, na talagang kinilala ko siya.

Simula ng Lovers In Paris na sinasabi niyang he wants to get to know me more than a friend. May mga times pa na mga three months hindi kami nag-uusap, tapos biglang bumalik siya, tapos nanligaw na talaga.”

Boy : What would you be thinking during those times na wala na tapos biglang babalik na naman?

KC: “Na baka hindi siya sure sa akin or… Parang iniisip mo na lang nung natapos yung Lovers, baka kasi break muna kasi nga araw-araw kaming nagkikita.

Basta nagde-date na rin ako ng iba na non-showbiz naman, so hindi na alam ng tao.

And then he came back nung April 2010, and then sabi niya nung birthday ko… Pinuntahan niya ako sa beach and then sabi niya sa akin, ‘Give me another chance.’”

BOY: At binigyan mo siya ng pagkakataon?

KC: Opo naman. After that, by October 2010, he asked me to be his girlfriend.

For me, ano lang, babae lang ako na niligawan, kinilig nang sobra. Kasi, di ba, tingnan ka lang ni Piolo ng konti, talaga namang…di ba, as a girl, kikiligin ka talaga? As I always say, ikaw ba ligawan ni PJ? Or somebody na kasing bait niya or somebody na ganyan kaguwapo… At that time, nagpapakatotoo lang naman ako.”

BOY: During this time na niligawan ka ni Piolo… Sigurado ako dahil meron akong nakausap na mga kaibigan at mga taong nagmamahal sa iyo, hindi sila boto kay Piolo.

Looking back ngayon, habang nag-uusap tayo, naiintindihan mo ba kung saan nanggagaling yung mga opinyon na yun?

KC: Napag-usapan namin ‘yan Tito Boy ni PJ, and sinabi rin naman po niya sa akin na meron din naman nagsasabi sa kanya raw na ayaw din nila sa akin for him. So, sabi ko, ‘Poproblemahin ba natin yun yung ibang tao? Kasi anyone can have naman an opinion about you, anyone can have an opinion about me.’ So, sabi ko, ‘Wag natin pansinin yung ibang tao. If anything, ako, sasabihin ko sa iyo I trust you. ‘So let’s make it a point na kung anuman yung sasabihin mo sa akin, kung anuman ang sasabihin ko sa iyo, yun ang paniniwalaan ko.’”

BOY: What was the best thing about that relationship?

KC: You know, it’s my first showbiz relationship, e.

BOY: Ibig sabihin, taga-showbiz?

KC: Yes, pareho kami ng trabaho. So, I think the best thing is that natuto ako na parang mas naging mas mature talaga ako sa relationship na ito.

First relationship ko rin na seryoso talaga, to the point na may mga bagay na hindi naman kumportable, nagagawa mong tanggapin kasi mahal mo and you choose to accept.

BOY: May mga bagay na mahirap pero tinatanggap, and that’s mutual.

KC: Mas naiintindihan ko kung ano yung pagmamahal. It sounds corny, pero yung mas accepting ako.

BOY: Ikumpara mo nga Kristina ang October 21 of 2010 at ang October 21 of 2011. May mga pagbabago? Pagkakapareho? Saan napunta ang relasyon?

KC: Marami pong naklaro sa akin.

BOY: Katulad?

KC: Yung mga kaya ko at di ko kayang gawin.

BOY: Bilang girlfriend?

KC: Bilang babae, na minsan… uhm, kailangan mo rin intindihin yung sarili mo.Kasi bigay lang ako nang bigay, saka iniintindi ko lahat, Tito Boy.

Parang masyado akong nagbigay ng benefit of the doubt sa lahat. Intindi lang ako nang intindi, tanggap lang ako nang tanggap. Yun pala, hindi pala dapat ganon.

BOY: In some of your interviews, may mga pagkakataon na hindi namin masyado maunaawan ang sinasabi mo, especially when you refer to wanting to speak up tungkol sa ilang mga bagay na may kinalaman kay Piolo Pascual. Ito ang tanong ng ilang taong nanonood sa atin ngayon, sa pag-uusap na ito: Bakit ka nagsasalita ngayon? Why are we talking about this? Why the need to be able to tell your story?

KC: Tito Boy, kasi kailangan ko lang siyang gawin para sa sarili ko…uhm, ang dami po kasing nangyari.”

BOY: Can I give you the word? Katinuan? Sanity? Katahimikan?

KC: Opo, opo. Ang dami po kasing nangyari in the last year na parang bukod sa marami akong natutunan talaga, may mga masasayang moments naman, Tito Boy. Siyempre ano lang talaga, hindi kasi ako mahilig magkuwento ng problema namin sa iba, hangga’t kaya ko pa. And I guess nung time na na-realize ko na talaga, na hindi na talaga ito gagana.

Dalawa o tatlong buwan talaga ako pumapasok sa The Buzz every Sunday, or sa ASAP, na kunyari okay lang lahat. Kasi akala ko mawawala lang siya, na akala ko parang hindi naman kailangan malaman ng ibang tao, para maayos yung problem.

But then, talagang pag pumapasok ako, tapos…pagdating ng commercial break… Hindi ko na talaga alam kung anong mararamdaman ko dahil sa lahat ng pinagdadaanan namin. Nagkukulong na lang ako sa banyo. Hindi ko na puwedeng gawin yun, e. Hindi ko na siya kayang mag-isa.”

BOY: Diretsang tanong Kristina, hiwalay na ba kayo ni Piolo Pascual? Oo o hindi?

(KC nods)

BOY: Sabihin mo lang ang kaya mong sabihin sa amin. Bakit? Paano? Saan? Kailan? Sino ang nakipaghiwalay, how did it all happen? Tell me what you can tell me.

(KC doesn’t answer)

BOY: Unahin natin, bakit kayo nagkahiwalay? Para maunawaan namin, at paano?

KC: May mga hinahanap ako na basic lang na hahanapin ng isang babae sa isang boyfriend, sa isang lalaki. Ayoko na siguro pumunta sa details, Tito Boy, kasi ayokong siraan siya.

Pero let’s just say na lahat talaga kaya ko, lahat! Lahat ng kung may anak siya, tinanggap ko yun. Tinanggap ko yung anak niya! Kahit may mga times na hindi ko siya maintindihan, tinanggap ko kasi sinasabi sa akin ng mga kaibigan namin na personality niya yun. Kapag may mga bagay na hindi ako sang-ayon, na ginagawa sa isang babae, tinatanggap ko kasi naniniwala akong mabait siyang tao.

May mga bagay na hindi ko na kayang lunukin, hindi ko na kaya yun tanggapin…

( and then, KC cries)

At kasalanan ko rin ito sa sarili ko, Tito Boy, kasi siyempre ginusto ko naman ito, di ba? So, kasalanan ko rin sa sarili ko kasi ‘pinaglaban ko pa, e. Saka sobra-sobra talaga akong nagtiwala. Sobra.

BOY: May third party ba?

KC: Ayoko pong sagutin, Tito Boy.

BOY: Kristina, gaano kasakit ang sakit? How painful is painful?

KC: Sobra po.

BOY: Galit ka?

KC: Ngayon ko lang po na-realize na opo.

BOY: “Galit ka dahil? Anong nagawa sa iyo? Ano ang hindi mo kinaya? At bakit ka galit?

KC: “Ewan ko kung bakit, paanong nangyari yung pain, at saka yung sama ng loob naging galit.

“Na talagang nagugulat din ako kasi first time ko rin na parang napapamura na rin ako.

“Hindi naman ako gano’n, and bigla na lang akong maiiyak kasi hindi pala ako okay.

“And then siya [Piolo], natatawa lang siya kapag nakikita kong ini-interview siya, idadaan lang niya sa joke.

“Sa tingin ko, ‘Bakit ikaw ganyan? Ako ganito?’

“Bakit parang hanggang sa huli, mag-isa lang ako rito?

“Anong sasabihin ko sa pamilya ko?

“Anong sasabihin ko kay Mama [Sharon Cuneta] na tanong nang tanong kung kami pa ba o hindi na?

“Kasi kapag sinabi kong hindi na, magtatanong siya, ‘Bakit?’

“Anong isasagot ko sa kanya?

“Anong isasagot ko sa lola ko [Elaine Cuneta] na mahal na mahal siya?

“Hindi ko masabi kasi, e, hindi ko talaga masabi sa kahit na sinong tao kung anong nangyari.

“Hindi ko talaga puwedeng sabihin.”

BOY: “Dahil kapag sinabi mo, anong mangyayari?”

KC: “Ayoko lang makasakit ng tao, Tito Boy.”

BOY: “Humingi siya ng tawad?”

KC: “Opo, ganun naman po si PJ, humihingi naman po ng tawad.

“Pero ang point naman po ng pagpapatawad ng isang babae is para sana hindi na maulit.

“Kasi hindi ka naman magpapatawad na iisipin mong paulit-ulit, paulit-ulit na magso-sorry.”

BOY: “Did he ask for a second chance?”

KC: “Tito Boy, binigyan ko siya second chance, third chance, fourth chance, fifth chance, sixth chance, seventh chance.

“Pagdating ng eight chance, parang na-realize ko, hindi lahat ng problema, nadadaan sa kilig, hindi lahat ng problema nadadaan sa tawa, hindi lahat nadadaan sa kilig.

“Kasi ang galing-galing niyang magpakilig.

“Ang tanga-tanga ko nga Tito Boy, e.

“Dumating lang siya sa point na parang, ‘Sandali lang, parang hindi na natin inaano yung totoong nangyayari.’

“Kasi titingnan ka lang niya, ay, wala na, nakalimutan ko na lahat!

“Lagi na lang Tito Boy gano’n.”

BOY: “Pagbalik mo rito sa Pilipinas, you left again for the United States for a series of concerts, kasama mo si Piolo. How was that like?”

KC: “Sobrang challenging, Tito Boy.”

BOY: “Kasi magulo na yun during that time.”

KC: “Tito Boy, sobrang every day talaga nung tour na yun, talagang parang test, parang exam.”

BOY: “Nag-uusap kayo?”

KC: “Opo, nag-usap kami.

“PJ knows exactly why we broke up. He knows exactly why.

“And araw-araw na nakikita ko siya, araw-araw na magkasama kami, parang tug of war talaga.

“Kasi, ito yung taong minahal ko, o mahal mo, pero sobra akong nasasaktan ngayon.

“Pero mahal ko siya, pero hindi na talaga puwede.

“Araw-araw na magkasama kami, iniisip ko, ‘Dito lang tayo sa Amerika nagkaroon ng panahon na tayong dalawa lang.

“‘Ni hindi natin na-enjoy dahil hindi na gagana.’”

BOY: “Kristina, sa pinagdadaanan mong ito, sino ang kakampi mo? Saan ka humuhugot ng lakas?”

KC: “Talaga pong itong mga time na ito yung pinaka…never pa akong nakapagdasal ng ganito kasobra.

“First time kong magdasal ng ganito.

“Diyos na yun, puwede pa akong magtiwala, Diyos ‘yan, e.

“And Siya lang po talaga yung naging kakampi ko sa lahat.”

BOY: “Sa lahat ng nangyari sa iyo, naikuwento mo na ba lahat sa mama mong si Sharon Cuneta?”

KC: “Tito Boy, kahit hindi ko pa ikinuwento sa kanya, alam na niya.”

BOY: “Sa palagay mo, ano ang pagkukulang mo bilang girlfriend kay Piolo Pascual?”

KC: “Tito Boy, naniniwala naman ako na pag sinasabi ni PJ na minahal niya ako, naniniwala naman ako na meron namang katotohanan iyon.

“Pero, masakit man sabihin, hindi ako yung, siguro nag-fail din ako dahil hindi ako yung kailangan niya sa buhay niya.

“Or, hindi ako yung hinahanap niya sa buhay niya.

“And hindi…hindi ko mabigay sa kanya yung kailangan niya.”

BOY: “Kanina tinanong kita, what was the best thing about this relationship. Tell me, what was the worst about that relationship?”

KC: “What was the worst… uhm, yung dahilan ng breakup namin.”

BOY: “Are you friends now?”

KC: “We’re civil with each other.”

BOY: “You’re hoping that you can be friends?”

KC: “Ang hinihingi ko lang sa kanya—’PJ, please ‘wag kang magagalit sa akin dahil nasaktan ako.

“‘Wag kang magagalit sa akin dahil hindi ako perpekto.

“‘Wag kang magagalit sa akin dahil may mga bagay na hindi ko na kayang intindihin at tanggapin.

“‘Wag kang magagalit sa akin kung kailangan ko munang maramdaman ito lahat, kung kailangan ko munang mag-respond at mag-react kung paano normal na mag-react ang isang babae sa sitwasyon ko, please.’”

BOY: “Ano’ng sabi niya?”

KC: “Tumahimik, Tito Boy.”

BOY: “How are you coping?”

KC: “Siguro po isa ito sa mga kinailangan ko munang gawin, kasi hindi ko po kasi nasasabi sa mga tao na heto na po iyon, e.

“Ang hirap kasi meron kang ‘tinatago sa tao…na hindi ko pa sinasabi na hiwalay na.”

BOY: “Kristina, you’re walking away from this relationship, ano yung pinakaimportanteng leksiyon na natutunan mo rito bilang isang babae?”

KC: “Magtira ka para sa sarili mo, at ang tiwalang ibibigay mo sa taong mamahalin mo, dapat alagaan ng taong mahal mo.”

BOY: “Ano ang nais mong sabihin kay Piolo?”

KC: “Alam na niya yun.”

BOY: “Gusto naming marinig, what would you tell him?”

KC: “‘Wag muna ngayon, Tito Boy.”

BOY: “One wish, one wish. God is there. One wish Kristina.”

KC: “Na makahanap talaga ako ng true love!”

BOY: “Tutulong kami sa pagdarasal! Maraming salamat, Kristina. Thank you.”

PHOTOWALK: Silay City Part 2

Walking along the streets of Silay is a breath of fresh air for me. I finally had the time to go out of the house and explore the old houses in Silay. Here are some more photos I took during my recent photowalk in Silay City, Negros Occidental.

silay 049

(...)
Read the rest of PHOTOWALK: Silay City Part 2



© Enrico Dee for BYAHILO, 2011. | Permalink | One Byahilo reader made a comment | Add to del.icio.us

WARNING: If you are reading this blogpost outside of Byahilo.com then it is highly possible that this post has been stolen! Report it to us!

A Galleon museum in Manila

Postmaster general Josefina de la Cruz and Sen. Edgardo Angara presenting the Dia del Galleon commemorative stamps to First Lady of Mexico, Margarita Zavala.

There’s a plan to build a galleon museum in Manila that will not only make Filipinos appreciate Philippine historical ties with Latin America but in the words of Mexico’s First Lady Margarita Zavala, “ could serve as an intercultural and globalization research center which will further help in uniting us.”

Madam Zavala, wife of President Felipe Calderon of Mexico, was here on a two-day visit last week.

At the cultural gala in her honor hosted by Sen. Edgardo Angara held at the Philippine International Convention Center last Thursday, Zavala shared her excitement after reading Jose Rizal’s “Ultimo Adios.” “He wrote it in Spanish!,” she said underscoring the affinity of Mexico and the Philippines in the Spanish language.

She said to the mostly English-speaking audience, “”I know you speak in English but your heart is still in Spanish. “

Zavala, a lawyer and was a member of the Mexican parliament, also observed that Philippine handicrafts are very much similar to Mexican handicrafts. “I’m sure the reason for this similarity goes back to the Galleon,” she said.

The galleon is a large, multi-decked ship used primarily by European states from the 16th to 18th centuries. Galleon sailed across the world bringing goods – spices, silk, silver, etc. in what is known as the Galleon Trade.

The Manila-Acapulco (Mexico) trade route, which was active for 250 years (1565-1815), planted the seed of Philippine-Mexico relations which Madame Zavala would like to bring to a higher level.

“This project will surely have the support of countries such as Mexico, Spain, China and the United States among others,” she added.

Photo from www.ivanhenares.com

In his speech, Angara said “the Manila-Acapulco Galleon Trade served as the lynchpin of global commerce, the forerunner of globalization as we know it, and one of the longest running most success shipping routes ever.”

“The Galleon Trade enabled Spain –the Philippine and Mexico’s former colonizer – to participate in the highly lucrative Silver-Silk Trade, “he said.

However, Angara said, silk and silver were not the only goods traded through Manila and Acapulco. “The interchange through more than two centuries was equally cultural as it was economic, if not more so. Traditions, institutions and ideas traveled with the mighty galleons together with goods and products.”

The barong tagalog, cockfighting, the harana (serenade), the Nov. 1 tradition of Dia Los Muertos (day of the dead); and Simbang Gabi are just some of the Mexican traditions that have also part of Filipino lifestyle.

The Philippines has made a name not only as modern seafarers and shipbuilders. Those can also be attributed to the legacy of the Galleon.

Angara said ,”Perhaps the most important contribution of Filipinos o the galleon Trade was the galleons themselves, built with Philippine hardwood in the shipyards of Pangasinan, Cavite, Marinduque,Albay, Camarines and Masbate. Filipino seafarers are the most able, in demand today as they were for navigating the galleons through the Pacific.”

Last October, a Mexican- built replica of the Galleon visited the Philippines after it was shown in the Shanghai Expo.

The Dia del Galleon commemorative stamps were also launched during the cultural gala.

As a result of the re-invigorated Philippine-Mexican relations, credited to Madam Zavala, Angara said two Filipino students are in Mexico doing a study on the Galleon.

It’s awesome to imagine the wealth of information that can be learned from the Galleon trade. “The glory of the past offers us lessons on how to move forward cooperatively, capitalizing on kinship forged and strengthened through the centuries, ” Angara said.

KC Concepcion cries over breakup with Piolo Pascual in The Buzz

I had just come today from my tiring but fulfilling stint in Soderno weekend market. What would greet me… aside from friends who want to try Chicken Delish. …. is the news about KC Concepcion crying over her breakup with Piolo Pascual in a heartbreaking interview with Boy Abunda in The Buzz.

Here’s a video preview of the Buzz interview I picked up on Youtube:

And of course people in my social networks are agog with their own opinions. Something in the likes of “didn’t she know it all along, or was she just trying to make a better man out of him? ” I can only empathize with KC. It can be a frustrating/unnerving experience to hang on to someone you’ve been trying to chase all this time. And in this instance, what old folks say about affairs of the heart is always true: it is always better for a woman’s sanity if a man is a real man! loves her more than she loves him. O

KC’s statement of “hindi ako ang taong kailangan nya” (am not the person he needs) has been hailed as a great quote, and tells us much more than what we need to know :)

In the meantime, I have to sleep early. Am just so tired being a tindera (food vendor) today, and am also glad none of my friends have to endure what KC went through.

Pang-apat na taon ng Mla Pen rebelyun: malaya na sina Trillanes at Lim, si Arroyo, nakakulong

This was taken inside Rizal room, a few minutes before authorities started tear gassing the hotel.

Sa Martes,Nob. 29, ay pang-apat na taon makalipas ang tinatawag natin na “Manila Peninsula siege.”

Kinumusta ko sa aming abogado na si Romel Bagares ng Roque, Butuyan law office kung ano na ang nangyari sa aming isinampang kaso laban sa mga pulis at military na nanghuli sa amin (ang iba sa amin ay pinusasan) na inapela naming sa Court of Appeals. (Kinampihan kasi ni Makati RTC Judge Reynaldo Laigo ang mga pulis at military kahit na sinabi ng Commission on Human Rights na ang paghuli sa amin a”constitutes arbitrary arrest/detention in violation of human rights standards.”)

Related links:
http://www.ellentordesillas.com/2007/12/14/media-concerns-in-nov-29-incident/
http://www.ellentordesillas.com/2007/12/02/bibeth/
http://www.ellentordesillas.com/2007/11/30/hours-media-grit-in-the-manila-pen/
http://www.ellentordesillas.com/2007/12/14/maria-ressasposition-paper-on-media-at-the-pen/
http://www.ellentordesillas.com/2007/12/14/nhks-chairmaine-deogracias-on-manila-pen-incident/

Sinabi ni Romel, nandun pa rin sa CA ang aming kaso, natututulog.

Marami na ang nangyari sa nakalipas na apat na taon mula noong Nob. 29, 2007. Nang araw na yun, habang nanghi-hearing ng kasong coup d’etat sa mga Magdalo na military opisyal tungkol sa nangyari sa Oakwood noong Hulyo 27, 2003, nagwalk-out ang mga akusado sa pangunguna ni Sen. Antonio Trillanes IV at Brig. Gen. Danny Lim na siyang nasa witness stand.

Siyempre, kaming mga reporter na nagku-cover ng hearing sumunod. Ibang kaganapan yun at kailangan tutukan.

Nagmartsa ang mga opisyal, kasama ang kanilang mga guwardiya, papuntang Makati Avenue habang nanawagan silang sumama sa pagpatalsik kay Gloria Arroyo. Nang mga panahon nay un, maiinit ang usapan tungkol sa NBN/ZTE kung saan sangkot ang mag-asawang Arroyo sa anomalya tungkol sa isang telecommunications project na gagawin ng mga Intsik. Sa sobrang “tongpats”, para daw mapagbigyan sina Mike Arroyo at iba pang mga buwaya, inabot ng P14 bilyun ang kontrata na pwede naman daw yun P3 bilyun lang.

Habang naglalakad kami, maraming pumapalakpak. Maraming sumali sa amin na mukhang mga military. Ang iba nakasibilyan na damit.

May mga nagsabing sasali daw ang dating NEDA chief na si Romy Neri, na isa sa nakaka-alam tungkol sa anomalya sa NBN/ZTE.

Wala kaming nakitang pulis habang nagmamartsa ang mga rebeldeng sundalo. Walang nangharang, walang nanghuli.

Pagdating sa Manila Peninsula, biglang pumasok sina Trillanes, Lim at lahat na kasama sa walkout sa gilid sa Nielsen’s restaurant. Walang magawa ang guwardiya na nakabantay sa pintuan.

Marami ang nagtatanong kung bakit doon pumunta ang mga rebelde sa Manila Pen. Yun ba talaga ang plano? Ang alam ko sa Ninoy monument sa kanto ng Paseo de Roxas at Ayala Avenue ang punta. Mukhang may mga pumalpak na grupo at walang tao doon kaya sa Mla Pen ang punta nina Trillanes at Lim.

Sa halos pitong oras na nandun kami sa Manila Pen, kumilos na ang military at pulis. Siyempre gusto ng pamahalaan na tapusin na kaagad kaya pinapa-alis ang media. Para sa mga rebelde, umaasa silang pagdating ng gabi, magkakaroon sila ng re-inforcement.

Alam na natin ang conclusion ng nangyari ng araw na yun. Nang dumudilim na, pinasok na ng Philippine National Police at military ang tangke sa lobby ng Manila Pen at nag-tear gas, Nagdesisyun sina Trillanes at Lim na magsurrender para maiwasan ang pagdanak ng dugo.

Alam na rin naman ng lahat ang nangyari na hinuli ang miyembro ng media na nag-cover at pinusasan. Naikuwento ko na hindi ako, kasama ko rin ang ibang reporter na sina Ces Drilon ng ABS-CBN at si Charmaine Deogracias ng NHK TV, pumayag na pusasan dahil iginiit namin na kailangan kasuhan muna nila kami bago hulihin.

Wala na si Gloria Arroyo sa Malacañang at siya na ngayon ang nakakulong. Si Trillanes ay nakalaya na at ginagampanan ang kanyang katungkulan bilang senador. Si Lim naman ay deputy commissioner sa Bureau of Customs.

Kahit sina Trillanes at Lim, siguro maraming leksyun na natutunan sa nangyari sa Manila Pen. Isa na doon ay kung sino-sino sa mga personalidad o grupong maingay sa media ang puwedeng maasahan kapag gipitan na.

Nakita ko rin doon kung sino talaga ang may prinsipyo at marunong manindigan para sa kapakanan ng bayan. Lalong tumaas ang respeto ko sa kanila.